Έχουν γίνει αρκετές μελέτες προκειμένου να ερευνηθεί η επίδραση της εμμηνόπαυσης στη σεξουαλική ζωή της γυναίκας. Από τη σκοπιά της ιατρικής θεωρείται επόμενη η μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας λόγω των ορμονικών αλλαγών. Η τεστοστερόνη μειώνεται σημαντικά με αποτέλεσμα να επηρεάζει τη διάθεση για σεξ.
Όμως όλα συγκλίνουν στο ότι η εμμηνόπαυση είναι μία από τις αιτίες της ελάττωσης της ερωτικής επιθυμίας. Οι ψυχολογικοί παράγοντες που έρχονται με το πέρασμα των χρόνων παίζουν το δικό τους ρόλο. Οι γυναίκες μεγαλώνοντας χάνουν την ερωτική επιθυμία τους, λόγω της εικόνας που έχουν για το σώμα τους. Σχετική μελέτη έδειξε ότι όσο περισσότερο μια γυναίκα θεωρούσε ότι δεν είναι ελκυστική, τόσο περισσότερο μειωνόταν η ερωτική της επιθυμία με το πέρασμα του χρόνου.
Επίσης, οι αλλαγές στην ζωή του συντρόφου (συνταξιοδότηση), το γεγονός ότι τα παιδιά γίνονται ανεξάρτητα και εγκαταλείπουν το πατρικό τους σπίτι, αλλάζουν τη ζωή της γυναίκας και τη γεμίζουν με άγχος. Αποτέλεσμα αυτών των κρίσεων στη ζωής της είναι να μην ενδιαφέρεται για τη σεξουαλικότητα της.
Ένας ακόμα παράγοντας είναι η υγεία της ίδιας της γυναίκας αλλά και του συντρόφου της, που αρχίζει να φθίνει. Οι ασθένειες που παρουσιάζονται όλο και πιο συχνά λόγω ηλικίας δημιουργούν την αίσθηση στη γυναίκα ότι έχει χάσει κάθε στοιχείο από τη νεότητα της, συμπεριλαμβανομένης και της σεξουαλικότητάς της.
Αντίθετα για αρκετές γυναίκες το γεγονός του ότι δεν κινδυνεύουν να συλλάβουν πια παιδί τις αναζωογονεί και εντείνει την επιθυμία τους για σεξ.
Όλα τα παραπάνω υποδηλώνουν ότι πιθανώς δεν έχει αξία η χορήγηση φαρμάκων μετά την εμμηνόπαυση με αποκλειστικό στόχο της θεραπείας την ανάκτηση της ερωτικής επιθυμίας.
Τελικά οι αλλαγές που βιώνουν οι γυναίκες κατά την εμμηνόπαυση δεν επιδρούν σημαντικά στη διάθεσή τους για ερωτική συνεύρεση.
