Πιάσιμο, ξάφνιασμα, λουμπάγκο, είναι όροι που συχνά χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν το ίδιο πράγμα, αυτό, που πιο επιστημονικά ονομάζουμε οσφυαλγία.
Εδώ όμως θα πρέπει να διορθώσουμε μια παρεξήγηση. Θεωρούμε την οσφυαλγία πάθηση της σπονδυλικής στήλης ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα σύμπτωμα, που μπορεί να προκληθεί από πολλές αιτίες.
Οσφυαλγία, λοιπόν, είναι ο πόνος που εντοπίζεται στην μέση μας και που αν επεκτείνεται προς το κάτω άκρο, στην διαδρομή δηλαδή του ισχιακού νεύρου, τότε μιλάμε για οσφυο- ισχιαλγία. Οι ενοχλήσεις αυτές μπορεί νε συνοδεύονται και από μούδιασμα και από κάψιμο που είναι τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της πίεσης ενός νεύρου.
Ποιες είναι οι αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν οσφυαλγία;
Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου. Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος είναι ένας χόνδρινος δίσκος που παρεμβάλλεται ανάμεσα στους σπονδύλους μας. Για διαφόρους λόγους ο δίσκος αυτός είναι δυνατόν να προβάλει προς τα πίσω, μέσα στο σπονδυλικό κανάλι. Εκεί βρίσκονται ο νωτιαίος μυελός και τα οσφυϊκά νεύρα, τα οποία πιέζονται και έτσι αρχίζουν τα συμπτώματα. Αφορμή για μια τέτοια εκδήλωση, τις πιο πολλές φορές, είναι το απότομο και άτσαλο σήκωμα βάρους.
Άλλες αιτίες είναι συγγενείς παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, όπως είναι η σκολίωση. Σ’ αυτήν την περίπτωση εμφανίζονται συχνές κρίσεις οσφυαλγίας μαζί με έντονο μυϊκό σπασμό των παρασπονδυλικών μυών, που προκαλούνται από την ασύμμετρη κατανομή των φορτίων στην σπονδυλική στήλη.
Η οσφυαλγία όμως μπορεί να θεωρηθεί και «επαγγελματικό νόσημα» για ορισμένους ανθρώπους, που η εργασία τους απαιτεί συχνή και μεγάλη καταπόνηση. Σ΄ αυτές τις κατηγορίες ανήκουν οι οικοδόμοι, οι αγρότες αλλά και οι πολυάσχολες νοικοκυρές.
Σε μεγαλύτερες ηλικίες στα αίτια της οσφυαλγία περιλαμβάνονται και διάφορες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης όπως η σπονδυλαρθρίτιδα, η σπονδυλική στένωση αλλά και οστεοπορωτικά κατάγματα στους οσφυϊκούς ή στους κατώτερους θωρακικούς σπονδύλους.
Βέβαια δεν πρέπει να παραβλέψουμε τα νεοπλάσματα ή και τις μεταστάσεις στην σπονδυλική στήλη, που αρχικά δίνουν συμπτώματα μια συνηθισμένης απλής οσφυαλγίας και είναι δυνατόν να ξεφύγουν αν δεν υπάρξει ιδιαίτερη και προσεκτική διερεύνηση.
Θεραπευτικά η αντιμετώπιση θα είναι συντηρητική ή χειρουργική ανάλογα με την αιτία που προκάλεσε την οσφυαλγία για αυτό και χρειάζεται ο γιατρός να εξαντλήσει όλες τις διαγνωστικές δυνατότητες ώστε να αναδειχθεί η πραγματική αιτία και δεν κρύβεται κάποια σοβαρή πάθηση. Οι απλές ακτινογραφίες η αξονική ή μαγνητική τομογραφία και μερικές φορές και το σπινθηρογράφημα των οστών είναι οι εξετάσεις με τις οποίες μπορούμε να βάλουμε διάγνωση με μεγάλη ακρίβεια.
Πολλοί είναι εκείνοι που υποφέρουν χρόνια από οσφυαλγία και έχουν μάθει να ζουν με τον πόνο τους. Ετσι, παίρνουν για μερικές μέρες κάποια φάρμακα από μόνοι τους και αποφεύγουν να επισκεφθούν τον γιατρό τους κάθε φορά που θα πονέσουν. Αυτό βεβαία έχει τον κίνδυνο να μη γίνει αντιληπτή κάποια σοβαρή κατάσταση, γι αυτό, αν τα χαρακτηριστικά του πόνου τους αλλάξουν, πρέπει να μην εφησυχάσουν κα να αποταθούν αμέσως τον γιατρό τους.
Μια βασική συμβουλή για την αντιμετώπιση μια έντονης κρίσης οσφυαλγίας είναι, να μην αρκούνται στο να παίρνουν παυσίπονα ή αντιφλεγμονώδη φάρμακα αλλά να παραμείνουν για λίγες μέρες κλινήρεις μέχρι να περάσουν οι δυνατοί πόνοι.
Συμβουλεύει ο κύριος Νικόλαος Α. Παπαϊωάννου, Αν. Καθηγητής Ορθοπαιδικής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής Νοσοκομείου «Μετροπόλιταν»
Αναδημοσίευση άρθρου από το http://www.womannow.gr
