Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου;
Όπως συμβαίνει και με άλλες αρθρώσεις που έχουν επιφορτισθεί να μεταφέρουν το βάρος μας έτσι και τα ισχία βρίσκονται σε κίνδυνο να αναπτύξουν οστεοαρθρίτιδα, δηλαδή μια ως επί το πλείστον πάθηση φθοράς. Η φθορά αυτή αφορά το χόνδρο ο οποίος είναι ένας πολύ λείος και ομαλός ιστός που επαλείφει τις αρθρικές επιφάνειες έτσι ώστε να επιτυγχάνεται απρόσκοπτη και ανώδυνη κίνηση όλων των αρθρώσεων.
Φθορά του χόνδρου ουσιαστικά σημαίνει λέπτυνσή του τόση ώστε στο τέλος τα οστά αποκαλύπτονται και «τρίβονται» μεταξύ τους κατά την κίνηση των αρθρώσεων γεγονός που προκαλεί και έντονο πόνο.
Ποια τα αίτια της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου
Περίπου 10 εκατομμύρια Αμερικανοί πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα του ισχίου. Το κληρονομικό ιστορικό θεωρείται επιβαρυντικός παράγοντας, όπως επίσης και η ηλικία, η παχυσαρκία και το ιστορικό τραύματος της άρθρωσης. Οστεοαρθρίτιδα μπορεί να παρουσιαστεί βέβαια και σε κάποιον ασθενή χωρίς άλλους παράγοντες κινδύνου.
Ποια τα συμπτώματα;
Το πρώτο σύμπτωμα μπορεί να είναι η αίσθηση δυσκαμψίας και ήπιου πόνου στη βουβωνική χώρα ή το ισχίο, συμπτώματα που επιδεινώνονται στην κόπωση μετά από βάδιση και βελτιώνονται με την ξεκούραση. Εφόσον δε ληφθεί καμιά θεραπεία η κατάσταση επιδεινώνεται και υπάρχει πόνος ακόμη και στην ξεκούραση.
Η άρθρωση γίνεται ακόμη πιο δύσκαμπτη και φλεγμαίνει, ενώ δημιουργούνται και οστεόφυτα. Με την πάροδο του χρόνου ο χόνδρος της άρθρωσης φθείρεται τελείως και τα οστά έρχονται σε επαφή μεταξύ τους. Αυτό καθιστά επώδυνη κάθε κίνηση της άρθρωσης ενώ τελικά είναι πολύ δύσκολο να στρίψουμε και να λυγίσουμε το ισχίο.
Πως γίνεται η διάγνωση;
Για τη διάγνωση χρειάζεται:
- Λήψη καλού ιστορικού από το γιατρό
- Κλινική εξέταση
- Ακτινολογικός έλεγχος
Πως αντιμετωπίζεται το πρόβλημα;
Μια «φθαρμένη» άρθρωση δεν μπορούμε να την επαναφέρουμε στην προηγούμενη φυσιολογική κατάσταση. Έτσι η μη χειρουργική θεραπεία αποσκοπεί στην ελάττωση του πόνου, τη βελτίωση της κινητικότητας και την επιβράδυνση της πορείας της οστεοαρθρίτιδας. Αυτή αποτελείται από:
- Μείωση της υπερβολικής χρήσης της άρθρωσης
- Φυσιοθεραπεία που περιλαμβάνει ήπια γυμναστική ώστε να διατηρηθεί καλή κινητικότητα της άρθρωσης και να δυναμώσουν οι μύες της περιοχής
- Χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
- Απώλεια βάρους εφόσον ο ασθενής είναι υπέρβαρος
- Ενδαρθρικές εγχύσεις υαλουρονικού οξέος ή κορτιζόνης εφόσον ενδείκνυται
Εάν η οστεοαρθρίτιδα είναι σε πιο προχωρημένα στάδια και ο πόνος είναι πολύ έντονος περιορίζοντάς σας τη βάδιση, τότε χρειάζεται χειρουργική θεραπεία κατά την οποία αντικαθίσταται ουσιαστικά η άρθρωση (αρθροπλαστική ισχίου.
Συμβουλεύει ο κύριος Πέτρος Κυριαζόπουλος, Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
