Κάλοι και κότσια: ένα πρόβλημα όχι μόνο αισθητικό!

Το «κότσι» στο πόδι ή πιο επιστημονικά ο «βλαισός μεγαδάκτυλος» είναι ένα πρόβλημα αισθητικό αλλά και λειτουργικό το οποίο απασχολεί αρκετές σύγχρονες γυναίκες. Διαπιστώνεται με την απόκλιση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού προς το γειτονικό του και η ταυτόχρονη παρουσία ενός σκληρού εξογκώματος στην πλάγια πλευρά στη βάση του πρώτου δακτυλίου.

Η παρουσία των «κάλων» στο πρόσθιο τμήμα του πέλματος οφείλεται στην αδυναμία φυσιολογικής στήριξης κατά τη βάδιση στα δάκτυλα και τη μεταφορά του βάρους του σώματος στη βάση των δακτύλων.

Οι συνηθέστερες αιτίες αυτής της παθολογίας μπορεί να είναι ο τραυματισμός του δακτυλίου, η κληρονομικότητα της πάθησης και το συνηθέστερο τα στενά γυναικεία υποδήματα, τα οποία συμβάλλουν στη γενικότερη αισθητική του ωραίου φύλου.

Τα προβλήματα που εμφανίζονται από την αλλοίωση της αρχιτεκτονικής του πρώτου δακτύλου εκτός από τα αισθητικά είναι, σε πρώτη φάση, ο πόνος που δημιουργείται στο σημείο της εξογκώσεως του δακτύλου, ο οποίος απαγορεύει τη χρήση στενών και καλλίγραμμων υποδημάτων καθώς και τον περιορισμό στη βάδιση μεγάλων αποστάσεων.

Σε δεύτερη φάση όταν η βλαισότητα του δακτύλου επιδεινώνεται, αλλοιώνεται η αρχιτεκτονική και του δεύτερου δακτύλου, το οποίο παίρνει φόρα προς τα άνω, με τα πρώτα σημάδια «κάλου» στην πελματιαία βάση του δευτέρου δακτύλου.

Σε προχωρημένες φάσεις εκτός από την έντονη και επώδυνη δυσμορφία του μεγάλου δακτύλου του ποδιού, παρατηρείται η επώδυνη δυσμορφία και η δυσκαμψία του δεύτερου, τρίτου και τέταρτου δάκτυλου καθώς και η ενοχλητική παρουσία «κάλων» πελματιαία στη βάση των δακτύλων.

Η παρουσία των «κάλων» στο πρόσθιο τμήμα του πέλματος οφείλεται στην αδυναμία φυσιολογικής στήριξης κατά τη βάδιση στα δάκτυλα και τη μεταφορά του βάρους του σώματος στη βάση των δακτύλων, σε περιοχή όπου η φύση δεν έφτιαξε για αυτό το ρόλο. Εντούτοις, η φύση και πάλι προσπαθεί να βοηθήσει την κατάσταση δημιουργώντας μία μορφή πάχυνσης του δέρματος για την προστασία των ανατομικών στοιχείων που βρίσκονται στην περιοχή αποφεύγοντας την εκτενή καταστροφή τους.

Συνεπώς, ο βλαισός μεγαδάκτυλος του ποδιού και οι κάλοι στην πελματιαία βάση των δακτύλων έχουν μία σχέση «ντόμινο».
Η θεραπεία στα αρχικά στάδια του βλαισού πρώτου δακτύλου μπορεί να περιορίζεται σε ειδικούς νάρθηκες δακτύλων, ενώ σε προχωρημένες καταστάσεις η θεραπεία είναι αποκλειστικά χειρουργική με σκοπό όχι μόνο τον αισθητικό καλλωπισμό του ποδιού αλλά και τη λειτουργική αποκατάστασή του.

Η προσπάθεια των αισθητικών για την αφαίρεση των κάλων από το πρόσθιο πελματιαίο τμήμα του ποδός είναι μόνο προσωρινή. Η αιτία της δημιουργίας τους ξεκινά με την αλλοίωση της αρχιτεκτονικής των δακτύλων και μόνο ο χειρουργός ορθοπεδικός έχει τη γνώση να εντοπίσει τη γενεσιουργό αιτία και να δώσει την οριστική λύση.

Συμβουλεύει ο Ιωάννης Ν. Χιώτης, Χειρουργός Ορθοπαιδικός Δημοκριτείου Πανεπιστημίου

Μοιράσου τη γνώση. Κοινοποίησε το!