Διαζύγιο σε μεσήλικες και πιο ηλικιωμένους: Αιτίες και συνέπειες.
Συμβουλεύει η κα Αλεξάνδρα Κατσούλη, Νοσηλεύτρια Ψυχ. Υγείας, Ψυχολόγος (CBT, Mοt. Inter.), Εγκληματολόγος MSc, Διεθνής Σύμβουλος Ουσιοεξάρτησης, Group Life Coach
Το διαζύγιο στη μέση ηλικία αναμφίβολα είναι μια επίπονη εμπειρία, τραυματική και για κάποιους αβάσταχτη. Μπορεί όμως να είναι και αναγκαίο, όταν ο ίδιος ο γάμος δεν είναι πλέον σε θέση να διαφυλάξει τα ηθικά όρια των συντρόφων. Διότι είναι δυνατό να έχουν υπάρξει συνθήκες και να συνεχίζουν να υπάρχουν που παραβιάζουν αυτά τα όρια των ανθρώπων σε ένα γάμο. Τα όρια αυτά σχετίζονται με εμπόδια και βαθιά αίτια, που δεν επιτρέπουν πια στους ανθρώπους να παραμείνουν σε ένα γάμο, οπότε προχωρούν σε ένα διαζύγιο, ακόμη και στη μέση ηλικία.
Τα αίτια είναι ποικίλα και επηρεάζουν συναισθήματα και συμπεριφορές και των δύο πλευρών.
Ορισμένα από αυτά είναι: οι διαρκείς συγκρούσεις που μπορεί να διέπουν ένα γάμο, η έλλειψη αφοσίωσης ή δέσμευσης στο γάμο και στο «εμείς», δηλαδή στην ισχυρή επιθυμία να συνυπάρξουν οι δύο πλευρές, οι απιστίες, τα οικονομικά προβλήματα, οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες απέναντι στο γάμο και στη σχέση με το σύντροφο, η κακοποίηση (σωματική ή συναισθηματική), η έλλειψη ισότητας στη σχέση, οι διάφορες εξαρτήσεις (όπως, τζόγος, αλκοόλ και άλλα ναρκωτικά), η ύπαρξη ψυχοπαθολογίας, η προσκόλληση σε γονεϊκές φιγούρες (που δεν επιτρέπει στους συντρόφους να «απογαλακτιστούν» από τους δικούς τους γονείς και μπορεί να παρεμβαίνουν στο γάμο σε όλα τα επίπεδα), η πλήρης ασυμφωνία σε οτιδήποτε αφορά στη κοινή ζωή των συντρόφων και η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών.
Ποια φωνή λέει «φύγε!»; Ένας σύζυγος που δεν είναι πλέον ικανοποιημένος; Ένας σύζυγος που έχει απιστήσει; Οι γονείς σου; Οι φίλοι σου; Μήπως είναι η δική σου «φωνή» για να απαλλαγείς επιτέλους από κάτι που σε βαραίνει για καιρό και για να ξεκινήσεις με κάτι καινούριο;
Η αλλαγή είναι δύσκολη. Το άτομο βιώνει περίοδο υψηλού στρες, μεγάλης αγωνίας, μοναξιάς, αλλά και εχθρικότητας πολλές φορές. Διαταράσσεται το ΕΓΩ του, αμφισβητείται, κατακρημνίζεται. Νιώθει πλήρη εγκατάλειψη, υποφέρει, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό, που για κάποιους μπορεί να πάρει χρόνια. Νιώθει σαφώς λιγότερο υγιές, διότι αναδύονται προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας, όπως, ψυχοσωματικές νόσοι, σακχαρώδης διαβήτης, υποθυρεοειδισμός, κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές. Πενθεί για ένα παρελθόν που έζησε, όπως δεν ήθελε, αγωνιά για το τώρα και φοβάται συνάμα το μέλλον που έρχεται. Κατακλύζεται από τύψεις, ενοχές, ντροπή αρκετές φορές γι’ αυτά που δεν μπόρεσε να πετύχει και να διατηρήσει τη σχέση ή γιατί δεν βρήκε τη δύναμη να το κάνει νωρίτερα.
Από την άλλη πλευρά, η μετάβαση σε μια νέα ζωή καθίσταται δύσκολη. Αν η οικονομική δυσπραγία μετά το διαζύγιο είναι μεγάλη, αν απουσιάζει η κοινωνική υποστήριξη παλιών φίλων, τότε το άτομο απομονώνεται όλο και περισσότερο. Αν υπάρχουν παιδιά, τα προβλήματα διογκώνονται, διότι τα άγχη μεγαλώνουν γύρω από αυτά. Αλλάζει η καθημερινότητα, αλλάζει όλη η ζωή, όμως μπορεί κι αυτή η «ξαφνική ελευθερία» μετά το διαζύγιο να ξαφνιάσει. Η νέα κατάσταση απαιτεί πια νέα προσαρμογή.
Το διαζύγιο κλονίζει, δημιουργεί κρίση, ωστόσο, αυτή η κρίση μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για αναδιοργάνωση της ζωής… Θα πενθήσουμε, θα ανακουφιστούμε, θα λυτρωθούμε, θα γιορτάσουμε. Είναι στο χέρι μας να αποφασίσουμε πώς θα κάνουμε αυτό το «εσωτερικό» ταξίδι στη ζωή μας, είτε μόνοι μας, είτε με τη βοήθεια κάποιου άλλου. Όμως αν δεν το κάνουμε, δεν θα μας αποκαλυφθεί η άλλη ζωή. Μπορούμε να την κάνουμε καλύτερη, φροντίζοντας περισσότερο την υγεία μας, τον εαυτό μας, συμμετέχοντας σε νέες δράσεις, γνωρίζοντας καινούριους ανθρώπους, δημιουργώντας νέα δίκτυα, και χτίζοντας καινούριες φιλίες και σχέσεις. Εμείς καθορίζουμε τους στόχους μας και τον προορισμό μας και μόνο μέσα από ένα τέτοιο ταξίδι μπορεί να μας αποκαλυφθεί η νέα μας ζωή. Σίγουρα, δεν είναι εύκολο να μεγαλώνουμε αλλά δεν είμαστε μόνοι. Ας μην φοβόμαστε να αλλάξουμε την πραγματικότητά μας, ας μην φοβόμαστε να δημιουργήσουμε πάλι μια ζωή που επιθυμούμε…
Μας αξίζει!
