Ποια συμπεριφορά των εφήβων μπορεί να προμηνύει επαφή με χρήση ναρκωτικών ουσιών;

Πολλές φορές υπάρχουν στιγμές που σηματοδοτούν περίεργες, απρόσμενες αλλαγές στη στάση και τη συμπεριφορά του παιδιού μας, ασυνήθιστες, ή αδικαιολόγητες, στις οποίες θα πρέπει να δώσουμε προσοχή και να μην αγνοήσουμε.

Οι συμπεριφορές αυτές, είτε σηματοδοτούν την επαφή του ή την πιο ενεργό εμπλοκή του με χρήση ναρκωτικών ουσιών, είτε κάποιο άλλο γεγονός που δεν σχετίζεται με χρήση ουσιών, αναμφισβήτητα όμως σηματοδοτούν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τους γονείς και την ανάγκη για μεγαλύτερη υποστήριξη κι ίσως εξειδικευμένη φροντίδα.

Οι συμπεριφορές αυτές μπορεί να σχετίζονται:
  • Με αλλαγή συναισθηματικής κατάστασης, που να εκδηλώνεται κυρίως με περισσότερη ένταση, με περισσότερο εκνευρισμό, ένταση, επιθετικότητα, άρνηση και διαρκείς συγκρούσεις
  • Με περισσότερη διάθεση για απομόνωση ή και περισσότερες ώρες ύπνου ή με πιο έντονο άγχος και δυσκολία επελεύσεως ύπνου το βράδυ.
  • Με αδιαφορία για τις συνέπειες των πράξεων απέναντι στον εαυτό του, τους φίλους του και το περιβάλλον του, με άρση αναστολών
  • Με περισσότερα ψέματα και με τάση να αποκρύπτει πράγματα
  • Με απώλεια ενδιαφέροντος απέναντι σε αγαπημένες δραστηριότητες, στο σχολείο, στους φίλους
  • Με ξαφνικά τηλεφωνήματα από αγνώστους
  • Με απώλεια ενδιαφέροντος απέναντι στους σκοπούς του και τους στόχους του.
  • Με αδικαιολόγητες απουσίες στο σχολείο ή σε φροντιστήριο και με συνοδή μείωση απόδοσης
  • Με αυτοκαταστροφικές σκέψεις και καταθλιπτικός ή αντιθέτως με υπερβολική ευφορία
  • Με δυσκολία επίλυσης προβλημάτων, με δυσκολία συγκέντρωσης
  • Με αλλαγές στην εικόνα του, όπως στην εξωτερική του εμφάνιση – ατημέλητος, αφρόντιστος, με έλλειψη υγιεινής και καθαριότητας (π.χ. λερωμένα χέρια)
  • Με αλλαγές στο σωματικό του βάρος (π.χ. απώλεια βάρους)
  • Με αλλαγές στην όρεξη (π.χ. να εκφράζει την επιθυμία για περισσότερα γλυκά)
  • Με κλινική εικόνα αρρώστου (για παράδειγμα, με κόκκινα μάτια, με έντονη εφίδρωση τακτικά, με διάρροιες, με πόνο στην κοιλιακή χώρα, με ανάγκη λήψης υγρών) ή σε καταστολή (π.χ. να σέρνει τα πόδια του, να κάνει αργές κινήσεις)
  • Με απώλεια χρημάτων ή και αντικειμένων από το σπίτι

Η ουσία είναι να ενδιαφερθούμε γι’ αυτές τις συμπεριφορές, να ρωτήσουμε το παιδί μας, να αναζητήσουμε απαντήσεις και να επικοινωνήσουμε με έγκυρες πηγές, ώστε να λάβουμε έγκυρη πληροφόρηση.

Σήμερα, υπάρχουν δομές που μπορούμε να απευθυνθούμε και να εκπαιδευτούμε πάνω σε ζητήματα πρόληψης και χρήσης ουσιών, σε ζητήματα ενίσχυσης ορθής επικοινωνίας και διαχείρισης οικογενειακών συγκρούσεων ή καταστάσεων κρίσης.

Το πιο σημαντικό όμως είναι να αγνοήσουμε στερεοτυπικές μεροληψίες απέναντι στη χρήση ναρκωτικών και να μην φοβηθούμε να μιλήσουμε γι’ αυτή.

Να αναζητήσουμε βοήθεια. Είναι ένα ζήτημα που μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε χωρίς να φοβόμαστε το στίγμα ή την ντροπή.

Συμβουλεύει η κα Αλεξάνδρα Κατσούλη, Νοσηλεύτρια Ψυχ. Υγείας- Ψυχολόγος, Εγκληματολόγος MSc, Διεθνής Σύμβουλος Ουσιοεξαρτησης



Μοιράσου τη γνώση. Κοινοποίησε το!